Ludzie czują wielką ścianę przed sobą. Nie wiedzą jak się stąd wydostać. Nie wiedzą jak ją przekroczyć. Czują że utkwili w problemach.
Im bardziej staramy się przejąć odpowiedzialność za swoje życie, uczymy się radzić sobie z problemami emocjonalnym, stosujemy tapping, przechodzony na następny stopień i za każdym razem te stopnie są niższe i łatwiejsze do przekroczenia.
Ludzie mają poczucie: świat kontroluje mnie. Nie umiem się wydostać z tego dołka, jestem bezradny, bez nadziei. Wszystko co nas otacza wpływa na nas: rodzice, szkoła, rodzina znajomi, rząd, państwo, miejsce gdzie mieszkamy.

Ważne żeby zdać sobie sprawę, że w nas mamy dźwięki, obrazy, uczucia, emocje (najwięcej problemów wywołują stres i emocje), oraz wewnętrzne programy. Programy to jest wyuczony sposób postępowania w różnych sytuacjach.

Reagujemy na świat zgodnie z tym co mamy w środku i zgodnie z tym w co wierzymy. Wiara kim jesteśmy powoduje, że przyciągamy ludzi, którzy pasują do tego schematu.

Celem jest zmiana tego w co wierzymy. Wiara i to w co wierzysz oznacza coś co mocno czujesz i wiesz, że to prawda. Jesteś pewien że to prawda bo masz na to dowód. Należy zapytać siebie (lub człowieku, któremu chcesz pomóc): skąd wiesz że masz taki problem? Wtedy człowiek zaczyna podawać dowody na to, że to prawda.
Doświadczenia, wspomnienia ,obrazy, dźwięki i połączone z nimi emocje stanowią dowód, że to w co wierzymy jest prawdą.
Jeśli zaczniesz uwalniać te doświadczenia, wspomnienia, uczucia nasza wiara zacznie się zbliżać do rzeczywistości. Jeśli zaczniemy podważać dowody, wiara osłabnie.

Część ludzi nigdy nie wraca do swoich złych wspomnień, nie przeżywa ich od nowa, nie analizuje. Takim ludziom łatwiej jest poradzić sobie z problemami, gdyż w ich mózgu nie stworzyła się sieć powiązań nerwowych związanych z tym problemem. Natomiast osoby, które wspominają, analizują, przypominają sobie, przeżywają te wspomnienia ciągle i ciągle, tworzą w mózgu sieć powiązań nerwowych, które później jest bardzo trudno zmienić.
Przeżywanie i analizowanie wspomnień łączy je w mózgu z innymi wspomnieniami i tylko zwiększa problem.

Ludzie tworzą sobie system wierzeń: jestem do niczego z powodu urodzenia, jestem do niczego z powodu brzydkiego znamienia, z powodu mojej przeszłości, mojej matki, mojego ojca, lub z powodu tego że, z związku z prawem karmy, muszę płacić za grzechy w poprzednim wcieleniu.

Ludzie tworzą sobie coś w rodzaju etykiety, którą powtarzają w swoim życiu, opowiadają innym o tym i problem się powtarza.

RS wierzy, że dziś jest realne, przeszłość nie istnieje. Człowiek przychodzi na świat i staje w obliczu różnych problemów. Wszyscy ludzie, którzy go otaczają począwszy od rodziców maja też bagaż emocjonalny, który na nas wpływa. To co nas spotyka daje nam możliwość uczenia. Jesteśmy maszyną, która się uczy.
Przyjmujesz od świata myśli i koncepcje i zaczynasz w to wierzyć. Wierzysz w to w co wierzą twoi rodzice, w to co świat ci podsuwa. Ten system wierzeń jest podstawą naszego życia.

Człowiek jest stworzony po to żeby przetrwać. Jego zadaniem jest uczyć się, przyjmować to co świat mu daje i przerabiać to w sobie. Człowiek rodzi się i uczy się przetrwania w środowisku jakie zastał. Bagaż emocjonalny, który ma w sobie, tworzy jego osobowość.

Człowiek wierzy, że jego wspomnienia i doświadczenia są w 100% prawdą. Doświadczenia i wspomnienia są tym czym naprawdę jestem. Tymczasem są to nagrania oparte o informacje już zebrane w mózgu i oparte o wcześniejsze wspomnienia i doświadczenia.
Zgodnie z tymi nagraniami przyciągamy ludzi, którzy pasują do tego schematu myślowego i do systemu wierzeń.

Zmiana i poprawa powinna zacząć się od zadania pytania: skąd wiesz że masz ten problem?
W odpowiedzi na to pytanie człowiek zaczyna podawać wspomnienia, doświadczenia, obrazy z przeszłości, które stanowią dowód że ten problem jest prawdą.

Wniosek jest taki, że skoro masz problem musisz być dobry tworzeniu tego problemu. Jest to coś w czym jesteś dobry, coś co ci się doskonale udaje. Zbierasz dowody, doświadczenia, wspomnienia, czynniki emocjonalne, uczucia i wszystko co podtrzymuje ten problem. Często okazuje się, ze wspomnienia zachodzą na siebie. Czyli jeśli zaczynamy uwalniać się od tych wspomnień, uwalniamy się też od części innych wspomnień skorelowanych z nimi. Za każdym razem uwalnianie jest łatwiejsze.

Głównym czynnikiem, który wpływa na twoje życie jest to czego NIE CHCESZ. Dlatego sposobem poradzenia sobie z problemem jest zamiana złego wspomnienia na dobre, zastąpienie złych emocji dobrymi, tak aby nie skupiać się na tym czego nie chcesz.

——————————————-
ps. wyczytałam kiedyś zdanie, że bycie biednym i bycie bogatym wymaga dokładnie tyle samo wysiłku. Pozornie wydaje się, że jest to kompletna bzdura. Wydaje się, że jesteśmy biedni ponieważ za mało robimy lub nic nie robimy, żeby być bogatym trzeba zrobić dużo więcej, ciężej pracować, dawać więcej wysiłku itp.

Wszyscy ciężko pracujemy tylko jedni mają z tego większe a inni mniejsze rezultaty. Problem polega na tym, że robimy to co lubimy, do czego jesteśmy przyzwyczajeni i co leży w naszej strefie komfortu a to nie zawsze przynosi rezultaty. Żeby być bogatym czasem trzeba robić to co leży poza strefą komfortu, a tego nie chcemy, boimy się i podświadomość broni się rękami i nogami i podsuwa usprawiedliwienia w postaci: to mi się i tak nie uda, tylko stracę czas. Sabotowanie może iść jeszcze dalej, tak że rzeczywiście doprowadzimy podświadomie, że się nie uda, np. jeśli zamiast sprzedawać będziemy zniechęcać, unikać reklamowania itp.
Przykładem powyższego mogą być alkoholicy, którzy są gotowi do wielkich poświęceń aby zdobyć flaszkę. Wstają o 5 rano i zaczynają szukać okazji. Zwyczajnie lubią pić, to znają, to sprawia im przyjemność, i zrobią wszystko aby to dostać.